Kawaler z wyboru / maminsynek – Artykuł oparty jest na doświadczeniach, spostrzeżeniach i przemyśleniach własnych dotyczących cech osobowości, oraz zmian w charakterze ludzi deklarujących lub będących w stanie wolnym, lub będących w związku lecz całkowicie podatnych na sugestie ze strony rodziców, oraz żyjących samemu.

Kawaler z wyboru / maminsynek

Życie w pojedynkę nie zawsze wiąże się z odgórnie założonym wyborem. We wczesnym wieku ludzie inaczej postrzegają swoje życie, widzą się inaczej, myślą z reguły o założeniu rodziny, o związku ale zwyczajnie na danym etapie życie nie myślą intensywnie o tym, na przykład będąc jeszcze w szkole czy na studiach skupiają się na nauce lub zabawie, życiu towarzyskim, nie angażują się w nic na poważnie twierdząc że jeszcze maja czas, albo czekają na moment w którym uzyskają stabilność finansową, uważają że mają czas na takie decyzje, że będzie lepszy moment i zazwyczaj są to osoby, które nie opuszczają rodzinnego domu tylko mieszkają z rodzicami przez cały okres trwania nauki nawet aż do momentu rozpoczęcia pracy, i gdy już są wystarczająco niezależni, a maja już około 30 lat zaczynają się poświęcać pracy tłumacząc sobie, że nie maja czasu na związek, zawsze znajdują się jakieś wytłumaczenia, sami siebie bronią, nie dopuszczają myśli do siebie że to z nimi jest „coś” nie tak jak powinno być.
Powód zazwyczaj jest zawsze ten sam życie z rodzicami pod „dyktando” całkowite uzależnienie się od jednego z rodziców nawet jako dorosły niezależny finansowo człowiek, pozwala by decydowano za niego, by narzucano mu jak ma się zachować, jak ma się ubierać, co ma robić, jest dorosły ale całkowicie pozbawiony własnego zdania, odnośnie wszystkiego, jest bardzo podatny na krytykę zazwyczaj ze strony matki, matka staje się jakby „dowódcą” wręcz wymaga posłuszeństwa wobec dorosłego mężczyzny, a on uczony takiego zachowania od dziecka wykonuje polecenia, gdyż zakorzenione wcześniej cechy zamiast znikać w dorosłym życiu stają się jakby wytycznymi na drodze życia gdyż taka osobie nie radzi sobie bez tego zwłaszcza gdy całe życie nawet w najdrobniejszych sprawach o wszystkim decydowała matka i sam jako dorosły człowiek ciągle sam podlega takim narzutom z własnego wyboru.

Przykład:
Matka idzie ze swoim czterdziestoletnim synem do lekarza, już w korytarzu słychać jej donośny głos, oraz uwagi na temat ubioru syna dokładnie nieodpowiednich butów, następnie instruuje syna co ma robić gdzie ma iść i o co się zapytać, po czym bierze sama jego dowód i załatwia wszystko za niego, sprzeciwu syna nie ma, grzecznie kiwa głową i wykonuje polecenia a matki, jego wygląd oraz postura nie świadczy absolutnie o tym by mógł być tak zależny od matki, a jednak pozory bardzo okazują się być mylące.
Mamin synek z reguły z każdą sprawą dzwoni do matki, pyta o zdanie jakby był pozbawiony całkowicie prawa decydowania o sobie samym, a sprawa dotyczy najbardziej błahych spraw życia codziennego: „Mama a kupisz mi skarpetki” „wyprasujesz moje rzeczy” „o której mam być na obiad” „Mama a mam pójść na spotkanie firmowe” „Syneczku dzisiaj jedziemy na grzybki do lasu”, „ Mama mogę zagrać w grę? – najpierw skoś trawnik i pooglądaj z mamą serial” „ Synku przyjdą moje koleżanki, wypadałoby byś posiedział z nami”.

Należy zaznaczyć że to mam ma zawsze racje nawet jak synek z kimś się zwiąże niech partnerka za bardzo nie liczy na poparcie ze strony synka, bo z reguły nawet jeżeli matka się myli on ją zawsze poprze jakby bał się potem kary. Wspomnę że również że, partnera też musi być choć trochę zaakceptowana przez matkę, bo jeżeli nie związek z reguły się rozpada mimo że, nie było ku temu przesłanek, „mamusia” zawsze je znajdzie
Posłuszeństwo nie ma żadnego związku z szacunkiem do rodzica, mogłoby się wydawać że, matka nie odcięła tak zwanej „pępowiny” i nadal traktuje swojego syna jak gdyby był pięcioletnim dzieckiem. Najgorsze jest to że, kawaler nie protestuje, jego twarz oraz gesty nie pokazują zażenowania tą sytuacją, dla niego to całkowicie normalne.

Należy dodać że matka manipuluje sprawnie synem, wymusza umiejętnie w nim poczucie winy do tego stopnia że, dochodzi do depresji czy frustracji oraz długotrwałego przygnębienia syna, kłótnia z matka jest gorsza od innych poważniejszych zdarzeń losowych.

W ostatnich latach widać wzrost liczby przypadków dorosłych osób będących pod całkowita kontrolą rodziców i ten nacisk psychiczny praktykowany latami przez rodziców spowodował spustoszenia w sferze prawidłowego rozwoju emocjonalnego co ma odzwierciedlenie w codziennym życiu, w kontaktach z innymi oraz we własnym postrzeganiu siebie samego, tak samo sprawa wygląda jeżeli chodzi o życie w pojedynkę osób będących w stanie wolnym.

Cechy wspólne zarówno dla kawalera jak i maminsynka:
– są przekonani że, nie oni decydują w własnym losie tylko rodzice lub Bóg, los, przeznaczenie to w ich rękach leży ich życie
-przekonanie o tym ze tak już musi być
-pesymizm, fatalizm, brak spontaniczności w życiu wszystko jest kontrolowane nawet wyrażanie uczuć takich jak radość, czy normalne rekcje w zwykłych sytuacjach.
– poszukiwanie partnerki lub partnera według sztywnego schematu, lub kreowanego w zgodzie z wytycznymi matki lub ojca
– tak zwana wyuczona bezradność to znaczy jak już tyle lat jestem sam to tak musi być.
– single zazwyczaj maja problem ze zmianami i dlatego gdy podejmują próby poznania kogoś i ta osoba różni się od ich dotychczasowego stylu życia nie akceptują tego i zazwyczaj te relacje są krótkotrwałe,
– kawalerom nie zależy na sobie, nie przykładają większej uwagi do wyglądu, i do otoczenia w jakim się znajdują, ciągle musi im ktoś zwracać uwagę na bałagan, na nieprzebrana pościel, na stertę brudnych naczyń.
– czas spędzają przed telewizorem karmiąc się wszelaki nowinami ze świata i zza granicy.
– podejmują próby aktywności ale zazwyczaj jest to krótkotrwały proces, bo z reguły podpatrzony od innych, szybko rezygnują z założeń.
-są ospali, zbyt poważni, często sięgają po alkohol, mało w nich empatii, oraz pożądanych rekcji na dane sytuacje, mają problem z wyrażaniem uczuć, miłych słów itp.
– usprawiedliwiają się że, są skromni i dużo od życia nie potrzebują, to co mają im wystarcza
– deklarują że, chcieliby bardzo z kimś być, lecz nikt odpowiedni się nie znalazł i że, ciągle szukają, a tak naprawdę tak długo byli w stanie kawalerstwa że, taki styl życia zaczyna im pasować, i odczuwają nawet lęk że, mógłby się ktoś pojawić i zaburzyć ich harmonogram dnia który, sobie latami wypracowali, który im odpowiada ale tego wprost nie przyznają, a najbardziej zależy im na założeniu rodziny, i poznaniu kogoś w momencie gdy zbliżają się święta lub inne o okazje lub jeżeli gdzieś wyjeżdżają na urlop. Jeżeli ich przestrzeń osobista „samotnia” zostaje zaburzona stają się nerwowi.
– są kłótliwi, brak im energii życiowej, mają problem z wyrażeniem własnego zdania, oraz określeniem własnych potrzeb, bo te w przypadku maminsynka zna najlepiej matka, kawaler sam nie wie czego chce,
– jak szukają partnera to zazwyczaj silniejszego pozycją od siebie, niezależnego takiego kto otoczy ich opieką, wspomoże finansowo, oraz emocjonalnie.
– jak maja partnerów to tylko seksualnych często będących w związkach
– wybierają młodsze partnerki by „odbić” sobie stracone lata gdy mogli z kimś być w swoim wieku
– na normalne zachowania uprzejmości od płci przeciwnej reagują jak na wyznanie miłości od tej osoby.
– kawalerowie czy panny zazwyczaj maja duże wymagania względem partnerki lub partnera mimo to że, sami nie są idealni.
-kawaler lub panna potrafi krytykować na głos innych ale nie sam siebie, ciężko mu wyrazić pozytywną opinię o kimś innym lub docenić czyiś trud.
– często żyją życiem innych bardziej niż swoim, przeżywają cudze sukcesy, historie z życia kolegów, koleżanek opowiadają jakby były ich własne.
-jak związek robi się coraz bardziej poważny zdarza się że, się nagle wycofują.
– żyją wyimaginowanym obrazem we własnej głowie.
– często wypierają rzeczywistość układają nie istniejący scenariusz który dzieje się tylko w ich głowie i nic nie ma wspólnego z rzeczywistością.
– brak im stabilizacji zarówno życiowej jak i emocjonalnej. Mają problem z koncentracją uwagi na kilku płaszczyznach
– nie lubią zmian, mają zaplanowany każdy dzień, nie lubią odstępstw od założeń bo wtedy są bardzo nerwowi.

Oczywiście są wyjątki, są osoby, które z czystym sumieniem deklarują życie w „pojedynkę”lecz nie wpływa to na nich w żaden sposób destruktywnie, swój czas poświęcają na karierę zawodową lub pasję czy inne rzeczy z których czerpią radość i satysfakcję życiową zachowują przy tym pozytywizm i dobra wewnętrzną energię.

zobacz również sexy fotki